Τα 20ά γεννέθλια του Π.Σ.Α.Υ.Κ.
Την 31η Μαΐου 2020 συμπληρώνονται 20 χρόνια από τη δημοσίευση του καταστατικού λειτουργίας του Π.Σ.Α.Υ.Κ. στα βιβλία του Πρωτοδικείου Αθηνών και αυτή είναι συνεπως η ημερομηνία των επίσημων γενεθλίων του. Ως πνευματικός πατέρας του Συνδέσμου και πρόεδρος του επί 12 χρόνια (2000 – 2006 και 2010 – 2015), αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω έναν απολογισμό, κυρίως, για να δείξω ότι οι συλλογικές προσπάθειες, όταν πραγματικά υπηρετούν έναν διαχρονικό στόχο, πληρώντας έτσι το σπάνιο συνδυασμό έντασης και διάρκειας, μπορούν να επηρεάζουν ή και κυριολεκτικά να εκτρέπουν τη φυσική ροή της ιστορίας. Κι αυτό χρειάζεται να επισημαίνεται, καθώς, λόγω της μεγάλης διάρκειας της όλης διεργασίας, οι περισσότεροι, ακόμη κι αυτοί που προκάλεσαν τις αλλαγές δεν συνειδητοποιούν αυτόματα το μέγεθός τους…
Στον τομέα του επίσημου (εθνικό πρωτάθλημα/εθνική ομάδα) αγωνιστικού ψαροτούφεκου στην Ελλάδα, ο ΠΣΑΥΚ ενσάρκωσε μια προσπάθεια που ξεκίνησε το έτος 2000 με είκοσι ονόματα (στη διάρκεια της εικοσαετίας έφτασαν τα 63), με πραγματικά ενεργά άτομα/μέλη γύρω στα 10-15 (εκ των οποίων τα μισά σταθερά από την αρχή μέχρι σήμερα και τα υπόλοιπα ανανεούμενα ανά περιόδους), η οποία άλλαξε κυριολεκτικά την ιστορία του μικρού αυτού σπορ στην Ελλάδα και μάλιστα, από το 2007 και μετά, δίχως ούτε ένα ευρώ κρατικής επιδότησης και εν μέσω δριμείας εθνικής οικονομικής κρίσης.
Το Ελληνικό αγωνιστικό ψαροτούφεκο πέρασε από την ανυποληψία σε διεθνές επίπεδο, στην καθιέρωσή του στις 4-5 κορυφαίες χώρες του πλανήτη (αγωνιστικά, διοικητικά, διοργανωτικά), κι ενώ εντός των τειχών παραμένει συρρικνωμένο σε ανθρώπινο δυναμικό και οικονομικά ασθενέστατο. Οι δύο πιο σημαντικοί παράγοντες που συντέλεσαν σε αυτή τη διεθνή επιτυχία (η οποία αν ειδωθεί σε κλίμακα είναι ιδιαίτερα μεγάλη) ήταν από τη μία το προσωπικό κίνητρο αρκετών ατόμων/μελών της συλλογικής προσπάθειας, και από την άλλη η τεράστια χρονική διάρκειά της.
Χρόνια ολόκληρα κινητοποίησης συσσώρευσαν αρκετή ενέργεια, ώστε τα αποτελέσματα, θα ήταν αδύνατον να μην προκύψουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων στο χώρο του μικρού αυτού σπορ ανδρώθηκε βάζοντας διαρκώς δυσπρόσιτους στόχους και υπηρετώντας τους πιστά, αδιαφορώντας για το εάν η το πότε η προσπάθεια θα απέδιδε συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Με τα χρόνια, η ενασχόληση με τα κοινά του αγωνιστικού ψαροτούφεκου σε κάποια από τα μέλη αυτής της κίνησης έγινε τρόπος ζωής. Είναι από τότε και μετά που τα αποτελέσματα των κόπων, των θυσιών και των αγωνιών τους άρχισαν να αποδίδουν καρπούς σε όλα τα επίπεδα.
Φυσικά η κορύφωση ήρθε το 2016, όταν πια κατορθώθηκαν σχεδόν όλα και τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πρωτόγνωρο ξανά… Ήταν φυσικό, μετά την κατάκτηση σε επίπεδο εθνών του παγκοσμίου πρωταθλήματος της Σύρου, η ένταση να πέσει και το κίνητρο να μην είναι πια το ίδιο. Και πάλι, όμως, ο τρόπος ζωής των λίγων που «έφτιαξαν» αυτό το μικρό θαύμα, δεν άλλαξε. Μπορεί να σταμάτησαν οι εκθέσεις, οι λαχειοφόροι, οι χοροεσπερίδες και οι πολλές συνελεύσεις, αλλά αυτοί που είχαν μάθει να ζουν υπηρετώντας αυτό που τους «γέμιζε» μια ζωή και τους διαμόρφωσε την προσωπικότητα και το χαρακτήρα, συνέχισαν σαν να μην άλλαξε τίποτα. Ή μάλλον, ακόμα πιο αβίαστα, σαν να έκαναν κάτι αυτονόητο. Ώριμοι πια και σοφότεροι, εξοικειωμένοι πλήρως με την ΕΟΥΔΑ και τη λειτουργία της και θεωρώντας δεδομένη τη ηθική στήριξή και την οικονομική αδυναμία της, αφέθηκαν στη συνήθεια και τη σιγουριά ότι δε χρειάζονται πια μεταξύ τους διευκρινίσεις, όροι και προϋποθέσεις για να γίνουν αυτά που πρέπει να γίνουν… Απλά ο επόμενος στη σειρά θα σηκώσει αγόγγυστα το φορτίο (διοργάνωση Πανελληνίου, αλυτάρχης στο πανελλήνιο, αρχηγός αποστολής εθνικής ομάδας, εκλέκτορας, γραμματέας αποστολής, φροντιστής ρουχισμού, εκπρόσωπος στην ΕΟΥΔΑ κλπ.) και θα βαδίσει μπροστά σιωπηλός…
Είναι γνωστό ότι πραγματική υποδομή δεν υπάρχει και δεν δημιουργήθηκε στο σπορ αυτό στην Ελλάδα παρά τις πολλές, φιλότιμες και φιλόδοξες προσπάθειες. Και δεν υπάρχει υποδομή, αφού δεν υπήρξε ποτέ απολύτως καμία προϋπόθεση για να δημιουργηθεί. Υπάρχει, όμως ένα «μαγικό φίλτρο», διάχυτο στον αέρα που αναπνέουν μια χούφτα άνθρωποι (ποτισμένοι με τα βιώματα της δεκαετίας του 80 κυρίως), το οποίο εξασφαλίζει δια κάποιου «θαύματος» επί 20 χρόνια μια συνέπεια. Και η συνέπεια, ενώ είναι συνήθως σύμφυτη με την υποδομή και δεν μπορεί να υφίσταται δίχως αυτή, στο αγωνιστικό ψαροτούφεκο στάθηκε από μόνη της ικανή να δώσει σημαντικές επιτυχίες επί μια δεκαετία. Φυσικά η απλή συνέπεια δεν προρεί ποτέ να αντικαταστήσει την υποδομή…
Σ’ ετούτη την απολογιστική αναφορά, δεν θα προσπαθήσω να μαντέψω το μέλλον, ούτε να φαντασιωθώ πράγματα που θα ήθελα να γίνουν. Είναι αρκετό εδώ να αναφερθώ στο παρελθόν. Είναι πολλοί που θέλω να ευχαριστήσω για την προσφορά και συμβολή τους σε όλα ή σε κάποια από αυτά τα είκοσι χρόνια, αλλά είναι αδύνατον να τους θυμηθώ όλους. Η περίοδος είναι μεγάλη και ακόμα και μια μεμονωμένη ενέργεια κάποιου έχει σίγουρα συμβάλει σε κάποιο βαθμό στην τελική πορεία. Ξεχωρίζουν, όμως, για την πολύχρονη και επίπονη προσφορά τους στο άθλημα, ο Μανώλης Περιστέρης, ο Γιώργος Ιωάννουο, ο Λάμπρος Δερτιλής, ο Γιώργος Δούναβης, ο Δημήτρης Κόλλιας, ο Γιώργος Χρίστης, ο Βασίλης Ζωνομέσης, ο Γιώργος Σωτήραλης, ο Σπύρος Μαρίνης και ο Ανδρέας Κωστανάσιος. Αυτοί είναι οι «σωματοφύλακες» που έχει το άθλημα και πάνω στη δική τους ενέργεια πατάνε όλοι όσοι έχουν ένα ρόλο σε αυτό. Και είναι το σημαντικότερο επίτευγμα του Συνδέσμου, το ότι μετά από τόσα χρόνια διαχρονικής παρουσίας και αφιλοκερδούς προσφοράς, το αγωνιστικό ψαροτούφεκο έχει τους «ανθρώπους» του. Αν υπάρξει επιτυχής συνέχεια, θα οφείλεται σε αυτούς.
Ξεχωριστή μνεία πρέπει να γίνει στο Δημήτρη Κόλλια, ο οποίος εγκατέλειψε τους συνοδοιπόρους του στον ΠΣΑΥΚ πρόωρα, έχοντας όμως προλάβει να δώσει πάρα πολλά στη συλλογική προσπάθεια. Από τη στιγμή που ξεπέρασε προσωπικούς ενδοιασμούς και πείστηκε για το υγειές της κίνησης, ο Δημήτρης πρόσφερε με όλες του τις δυνάμεις στον κοινό σκοπό και δικαιωματικά του ανήκει ειδική αναγνώριση για τη συμβολή του. Όχι επειδή σήμερα απλώς λείπει (και μας λείπει σε όλους πολύ), αλλά επειδή, παρά την αμφισβήτηση που επικρατούσε σε μια πολύ κρίσιμη για το άθλημα περίοδο (και ενώ προσωπικά και επαγγελματικά ήταν εν μέρει ή και πολύ εκτεθειμένος σε αυτήν), ενστερνίστηκε με ειλικρίνεια και ευθύτητα τους στόχους του και πρόσφερε από πολλαπλές θέσεις ουσιαστική βοήθεια, αλλά και μεγάλο κύρος στο Σύνδεσμο. Σπάνια έλειπε από συνελεύσεις και σπάνια έμενε σιωπηλός σε αυτές, όντας πάντα ανεξάρτητος και ανένταχτος. Η ήρεμη και έμπειρη φωνή του γλύτωσε πολλές φορές από κακοτοπιές την πορεία του ΠΣΑΥΚ, αλλά και ενέπνευσε ιδέες που τον πήγαν γρηγορότερα μπροστά. Είχε ευφυΐα, ωριμότητα και ιδιαίτερη αντίληψη του χώρου του ψαροτούφεκου ευρύτερα, ενώ μπορούσε και να πείθει εύκολα για την ορθότητα των απόψεών του. Ως σημαντικός opinion maker, αποτέλεσε ασφαλή κυματοθραύστη απέναντι στους κακόπιστους του χώρου, τόσο προσωπικά όσο και δια των μέσων που διέθετε. “Εντός των τοιχών” αντιμετώπισε με μεγαλοθυμία τις “πικρές” στιγμές και ποτέ δεν γύρισε την πλάτη σε κανέναν, θεωρώντας τον κοινό σκοπό πάντοτε σπουδαιότερο του εγωισμού του… Χωρίς το Δημήτρη, ο δρόμος για εμάς τους υπόλοιπους έγινε σαφώς πιο δύσβατος και πιο μοναχικός, αλλά η μέχρι το κοινό σημείο διαδρομή ήταν μεγάλη και αρκετή για να αισθανόμαστε προνομιούχοι που τη μοιραστήκαμε μαζί του.
Σε έναν απολογισμό είναι απαραίτητο να αναφέρονται στοιχεία, όσο πεζό και να είναι αυτό για τον αναγνώστη. Τα στοιχεία συγκεκριμενοποιούν τις απλές εντυπώσεις και ξεδιαλύνουν τις λανθασμένες.
Α) Εθνική Ομάδα και Πανελλήνιο Πρωτάθλημα.
Από το 1954 έως και το 2000 που ιδρύθηκε ο ΠΣΑΥΚ (47 χρόνια) η Ελλάδα μετείχε δίχως προετοιμασία σε 16 συνολικά Ευρωαφρικανικά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα της CMAS και οι καλύτερες επιδόσεις της αγωνιστικά ήταν η 12η θέση σε ατομικό επίπεδο (1992 Ρ. Κάλιτς) και η 6η σε ομαδικό (Ευρωαφρικανικά του 1954, 1962 και 1964, αλλά μεταξύ 6, 9 και 9 μόνο χωρών, αντίστοιχα)… Σε 47 χρόνια τελέστηκαν 30 Πανελλήνια Πρωταθλήματα (τα 8 ομαδικά, δηλαδή συνολικά 22 μόνο ατομικά). Σε 47 χρόνια, 33 Έλληνες αθλητές μετείχαν σε Ευρωαφρικανικά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα της CMAS. Σε 47 χρόνια η Ελλάδα δεν διοργάνωσε ποτέ διεθνή αγώνα ψαροτούφεκου (ούτε καν κυπέλλου) και δεν είχε ποτέ να επιδείξει μέλος σε διεθνές διοικητικό όργανο υποβρύχιας αλιείας ούτε και διεθνή αλυτάρχη στην CMAS.
Από το 2001 που ενεργοποιήθηκε ο Π.Σ.Α.Υ.Κ. έως και το 2019 (19 χρόνια), η Ελλάδα μετείχε με προετοιμασία σε συνολικά 19 Ευρωαφρικανικά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα της CMAS και οι καλύτερες επιδόσεις της αγωνιστικά ήταν 1η θέση σε ατομικό επίπεδο (συνολικά 5 ατομικά μετάλλια – 1 χρυσό, 2 αργυρά, 2 χάλκινα – από 4 διαφορετικούς αθλητές που κατά την ίδρυσή του ΠΣΑΥΚ ήταν από 18 έως 25 ετών σε ηλικία) και 1η θέση σε ομαδικό (συνολικά 3 ομαδικά μετάλλια – 1 χρυσό, 1 αργυρό, 1 χάλκινο), ενώ Έλληνες αλίευσαν 3 φορές το μεγαλύτερο αλίευμα διεθνών πρωταθλημάτων (2002, 2005 και 2013). Σε 19 χρόνια τελέστηκαν 18 ατομικά Πανελλήνια Πρωταθλήματα ανδρών και 2 Γυναικών. Σε 19 χρόνια συνολικά 25 Έλληνες αθλητές (οι 21 μέλη του ΠΣΑΥΚ) μετείχαν σε Ευρωαφρικανικά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα της CMAS. Το 2016 η ΕΟΥΔΑ διοργάνωσε στην Ελλάδα παγκόσμιο πρωτάθλημα (με το χαμηλότερο προϋπολογισμό των τελευταίων 20 ετών και) με πρωτοφανή επιτυχία, η οποία βασίστηκε στην οργανωτική δύναμη και τεχνογνωσία του Π.Σ.Α.Υ.Κ.. Ο υπογράφων μετά από εισήγηση της ΕΟΥΔΑ εξελέγη μέλος της επιτροπής υποβρύχιας αλιείας της CMAS από το 2013 έως το 2016 (όταν και παραιτήθηκε) και από το 2017 έως σήμερα (είχε προηγηθεί και μια θητεία του κ. Αθ. Πάσχου στην επιτροπή μεταξύ 2001 -2005). Ο υπογράφων, αφού χρίστηκε διεθνής κριτής δευτέρου επιπέδου CMAS κατά το έτος 2015, στη συνέχεια διορίστηκε αλυτάρχης του 31ου Ευρωαφρικανικού Πρωταθλήματος της CMAS το 2017 στην Κροατία και είχε διοριστεί να διευθύνει ως αλυτάρχης και το 32ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2020, το οποίο μετατέθηκε για το 2021 λόγω κορωνοϊού.
Β) Ιστορικά Στατιστικά και Αρχείο.
Όταν ιδρύθηκε ο ΠΣΑΥΚ, το έτος 2000, ο ειδικός τύπος του σπορ (έτος πρώτης κυκλοφορίας του Υ.Κ. 1971) τελούσε υπό την πλάνη ότι το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα υποβρύχιας αλιείς είχε τελεσθεί στην Κύμη το 1959 (ενώ η πραγματικότητα ήταν ότι στην Κύμη ήταν το 4ο) ή στις Φλέβες το 1957 (που ήταν το 2ο). Τα πρωταθλήματα των ετών 1956, 1958, 1965, 1966 και 1970 αγνοούνταν παντελώς από τον ειδικό τύπο (το ίδιο και αρκετοί πρωταγωνιστές τους). Επίσης, οι αποστολές της εθνικής ομάδας των ετών 1954, 1960, 1961 1962 και 1964 ήταν παντελώς άγνωστες στο κοινό. Χρειάστηκαν 10 χρόνια επίπονης έρευνας στην Εθνική Βιβλιοθήκη, στο αραχνιασμένο αρχείο της ΕΟΥΔΑ και σε αυτά Ναυτικών Ομίλων σε όλη την Ελλάδα για να ανακαλυφθούν τα χαμένα πρωταθλήματα με τις κατατάξεις τους και όλες ανεξαιρέτως οι διεθνείς συμμετοχές της εθνικής για να αναρτηθούν στον ιστότοπο του Π.Σ.Α.Υ.Κ. (www.spear-fishing.gr) για να αποταθεί έτσι ελάχιστος φόρος τιμής στους πρωτοπόρους του αθλήματος στη χώρα μας. Εκτός από τις αναφορές στον ιστότοπο, ο Σύνδεσμος θέλησε να τιμήσει την ιστορία του αθλήματος και με ένα ντοκυμαντέρ που θα μένει στο χρόνο για να μην ξεχαστούν ποτέ αυτοί που φόρεσαν τη φανέλα της εθνικής τα «πέτρινα» χρόνια, αλλά και αυτοί που έφεραν την «καταξίωση» μετά το έτος 2000. Το video «Φλεγόμενοι Βυθοί» θα είναι για πάντα ο οδηφός αυτών που θα αναπολούν την ιστορία της εθνικής ομάδας από το 1954 έως το 2014.
Η ιστορική έρευνα έφερε τον ΠΣΑΥΚ αναπόφευκτα και στην Κέρκυρα και είχε την παράπλευρη συνέπεια της αφύπνισης του ιστορικού λίκνου του Ελληνικού ψαροτούφεκου. Ο πολυνίκης Ν.Α.Ο.Κ. μετά από 20 ολόκληρα χρόνια, επαναδραστηριοποιήθηκε στο άθλημα και από το 2013 και μετά πρόσφερε εκ νέου ανεκτίμητης αξίας υπηρεσίες διοργανώνοντας πανελλήνια πρωταθλήματα και αναδεικνύοντας και πάλι σπουδαίους αθλητές/πρωταθλητές. Συνολικά από το ΝΑΟΚ έγινε «ένεση» τεσσάρων νέων σπουδαίων αθλητών στο πανελλήνιο πρωτάθλημα και την εθνική ομάδα: ενός αθλητή χάλκινου μεταλλίου παγκοσμίου πρωταθλήματος (με 3 αργυρά και ένα χάλκινο μετάλλια πανελληνίου), ενός πρωταθλητή Ελλάδος (με ένα ακόμη αργυρό μετάλλιο πανελληνίου) με τρεις διεθνείς συμμετοχές, ενός τρεις φορές διεθνή αθλητή (πρωταθλητή στο περίφημο τουρνουά Masters της Μαγιόρκα στην Ισπανία) και ενός ακόμα αθλητή με τρεις συμμετοχές πανελληνίου πρωταθλήματος. Και οι τέσσερις αυτοί Κερκυραίοι αθλητές στελέχωσαν πολλές φορές την εθνική και σε μικρότερης εμβέλειας τουρνουά σε Ισπανία και Κροατία, δίνοντας στην Ελλάδα τη δυνατότητα να δώσει με αξιώσεις το παρόν σε αυτά, ενώ και οι ίδιοι κέρδισαν σημαντικές εμπειρίες.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η ιστορία ανταπέδωσε στον ΠΣΑΥΚ την τιμή που της έκανε αναζητώντας την αρχή της στο ακριτικό νησί μας και θέλησε με τον πιο «μεταφυσικό» τρόπο να ανταμείψει το σεβασμό και την αφοσίωση των εκπροσώπων του… Ο Ν.Α.Ο. Κερκύρας παραμένει και σήμερα ο κορυφαίος όμιλος σε συμμετοχές σε πανελλήνια πρωταθλήματα υποβρύχιας αλιείας με 25 (σε 48 διοργανώσεις) και έχει χρίσει περισσότερους διεθνείς αθλητές (14) στην υποβρύχια αλιεία από οποιοδήποτε άλλο σωματείο στην Ελλάδα (επόμενος είναι ο Ν.Ο Σύρου με 6).
Γ) Κανονισμοί και Εκλέκτορες.
Με παρεμβάσεις του Π.Σ.Α.Υ.Κ. στην Ομοσπονδία αναμορφώθηκαν οι κανονισμοί και εναρμονίσθηκαν με τους διεθνείς κανονισμούς και την Ελληνική νομοθεσία (από το 2010 τηρείται και επίσημα, με κύρωση τον αποκλεισμό, η απαγόρευση χρήσης φακού στο πρωτάθλημα – κάτι που υπήρχε στο νόμο από το 1977, αλλά δεν τηρείτο από τους αθλητές με ανοχή των διοργανωτών έως και το 2009), ενώ θεσμοθετήθηκαν τα πρώτα πανελλήνια πρωταθλήματα γυναικών (2015 και 2017). Μετά από ατύχημα υποξίας στο πρωτάθλημα του 2003 ο ΠΣΑΥΚ ανακάλεσε την εισήγηση του, του 2001, και ζήτησε την επαναφορά του δύτη ασφαλείας στα ατομικά πρωταθλήματα (θεσμό που είχε εισαχθεί τα έτη 1997-2000 με πρωτοβουλία αθλητών πάλι και είχε διακοπεί το 2001 με απόφαση του ΠΣΑΥΚ) αναγνωρίζοντας ότι αυτός θα συνέβαλε αποφασιστικά στο στόχο της εξάλειψης του κινδύνου θανατηφόρου ατυχήματος. Κατόπιν εισήγησης του Π.Σ.Α.Υ.Κ. στην ΕΟΥΔΑ, από το έτος 2009 και μετά, η εθνική ομάδα επιλέγεται από επιτροπή τριών εκλεκτόρων από κατάλογο των 10 πρώτων αθλητών σε μεικτή βαθμολογία των τελευταίων 2 πανελληνίων πρωταθλημάτων (αντί να επιλέγονται αξιωματικά οι 3 πρώτοι του τελευταίου πρωταθλήματος).
Δ) ΕΟΥΔΑ
Το μεγαλύτερο ίσως επίτευγμα του ΠΣΑΥΚ, ήταν ότι κατάφερε να συνεργασθεί σε πολύ καλό επίπεδο με την ομοσπονδία (ΕΟΥΔΑ), η οποία είναι η μόνη αρμόδια για τις επίσημες διοργανώσεις και μόνη που μπορεί να συγκροτήσει εθνική ομάδα. Σε πείσμα των αποσχιστικών τάσεων εντός των τειχών του και παρά τις δομικές διαφορές που υπήρχαν μεταξύ των δύο θεσμών και που εν μέρει (σε πολύ μικρότερο βαθμό) συνέχισαν να υπάρχουν, ακόμα και όταν το κράτος, το έτος 2010, σταμάτησε εντελώς να παρέχει επιχορήγηση στην ομοσπονδία για τα αγωνιστικά της τμήματα (και το κύριο άθλημα αυτής (τεχνική κολύμβηση) αποκόπηκε και προσχώρησε στην ΚΟΕ), ο Π.Σ.Α.Υ.Κ. επέμεινε να συμπορευτεί με την ΕΟΥΔΑ και κατόρθωσε να την πείσει ότι ήταν ικανός και να συμβουλεύσει σωστά, αλλά και να επωμισθεί έργο για λογαριασμό της Ομοσπονδίας, δίχως να διεκδικεί κάτι από αυτήν (αντίθετα συνεισφέροντας και οικονομικά ο ίδιος σε ένα μικρό βαθμό). Από τον Ιούλιο του 2010, εκπρόσωπος του ΠΣΑΥΚ μετέχει επίσημα ή ανεπίσημα στις συνεδριάσεις του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας.
Η πρώτη επίσημη επαφή με την Ομοσπονδία πήρε 5,5 χρόνια για να γίνει. Για πρώτη φορά η Ομοσπονδία δέχθηκε εκπρόσωπο του Π.Σ.Α.Υ.Κ. πριν τη συνεδρίαση του Δ.Σ. της 22.10.2005. Μέχρι τότε οι επαφές ήταν ανεπίσημες και πολύ προσεκτικές από πλευράς της. Παρά ταύτα, από το έτος 1998 έως και το έτος 2006, η Ε.Ο.Υ.Δ.Α.Τ.Κ. (όπως λεγόταν τότε), όχι μόνο έστελνε την Εθνική σε όλες τις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις, αλλά και πλήρωνε τα ναύλα και το παράβολο συμμετοχής 4 αθλητών και ενίοτε του συνοδού της αποστολής. Λόγω περικοπής των εσόδων της από επιχορηγήσεις του κράτους, το έτος 2006, ήταν το τελευταίο κατά το οποίο η ΕΟΥΔΑ διέθεσε κρατικούς πόρους για αποστολή εθνικής ομάδας υ/β αλιείας στο εξωτερικό, ενώ από το 2007 και μετά, η εθνική ομάδα και το πανελλήνιο πρωτάθλημα στερήθηκαν της οποιασδήποτε κρατικής οικονομικής ενίσχυσης δια της Ομοσπονδίας. Από το 2007 έως το 2013 ο ΠΣΑΥΚ μεσολαβούσε μεταξύ Ομοσπονδίας και χορηγών και εξασφάλιζε την εξεύρεση ομαδικών χορηγών της εθνικής ομάδας για να μετέχει αυτή με προϋποθέσεις στις διεθνείς διοργανώσεις, αλλά και χορηγών στο πανελλήνιο πρωτάθλημα.
Από τον Ιούνιο του 2010 έως τον Δεκέμβριο του 2011, ο ΠΣΑΥΚ χρηματοδότησε με € 1.800 ευρώ απευθείας το ταμείο της ΕΟΥΔΑ συμβάλλοντας μαζί με τα υπόλοιπα, πλην ψαροτούφεκου, αθλήματά της στην οικονομική της επιβίωση. Το «Ελληνικό» παγκόσμιο πρωτάθλημα υ/α του 2016, παρά το ότι είχε χαμηλό παράβολο συμμετοχής και ήταν από τα πιο πλούσια σε παροχές προς τους συμμετέχοντες αθλητές, άφησε στο ταμείο της ΕΟΥΔΑ κέρδη 7.500 ευρώ περίπου, χάρη στη χρηστή διαχείριση των οικονομικών της διοργάνωσης, αλλά και χάρη στην εθελοντική προσφορά πολλών μελών του ΠΣΑΥΚ (και βέβαια της πλειοψηφίας των Συριανών ιδιοκτητών σκαφών).
Παρά το ότι το οικονομικό ήταν πάντα πηγή τριβών μεταξύ του ΠΣΑΥΚ και της ΕΟΥΔΑ, η συνεργασία για το κοινό καλό βοήθησε οι εκπρόσωποι των αθλητών να δουν από κοντά τα οικονομικά προβλήματα της Ομοσπονδίας και να κατανοήσουν τις αναγκαιότητες της, αλλά και να εκτιμήσουν την καλή διάθεση με την οποία οι εκπρόσωποι της αφιέρωναν τον πολύτιμο χρόνο τους για ένα άθλημα που δεν γνώριζαν καλά (οι περισσότεροι παράγοντες της ΕΟΥΔΑ προέρχονται από το χώρο της τεχνικής κολύμβησης). Η απόλυτη αναγκαιότητα της επιβίωσης της ΕΟΥΔΑ αναδείχθηκε ανάγλυφα κατά τα χρόνια της συμμετοχής του υπογράφοντα στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας. Από την άλλη πλευρά, και η Ομοσπονδία έδειξε να εκτιμά ότι η υποβρύχια αλιεία είναι το πιο σταθερό σε αγωνιστική παρουσία (πρωτάθλημα/εθνική ομάδα) άθλημά της τα χρόνια μετά την αποχώρηση της τεχνικής κολύμβησης (δίχως να της κοστίζει ουσιαστικά τίποτα) και της εξασφαλίζει την προς τη ΓΓΑ καλή μαρτυρία για να μην αρθεί εντελώς η αθλητική αναγνώριση της από την τελευταία λόγω έλλειψης αγωνιστικής δραστηριότητας. Πρέπει να τονιστεί ότι σε όλα αυτά τα χρόνια της συνεργασίας, ελάχιστα εύλογα αιτήματα του ΠΣΑΥΚ απορρίφθηκαν από την ΕΟΥΔΑ και ότι αυτή στάθηκε πάντα στο πλευρό των αθλητών και του αθλήματος όποτε της ζητήθηκε. Και πρέπει επίσης να ειπωθεί, ότι επειδή η βοήθεια αυτή θεωρείται δεδομένη και η ελάχιστη από τους αθλητές, αυτοί σπανίως αναφέρονται ή προβάλλουν την ΕΟΥΔΑ στις αναφορές τους στο άθλημα ή σε συνεντεύξεις τους.
Είναι μάλλον κοινή γνώση σήμερα στα μέλη του ΠΣΑΥΚ, ότι η τωρινή έλλειψη ενδιαφέροντος της Ελληνικής πολιτείας για αθλήματα, όπως η υποβρύχια αλιεία, δεν οφείλεται σε αδράνεια ή υπαιτιότητα της ΕΟΥΔΑ. Και αυτοί που θυμούνται, αναπολούν με νοσταλγία τις εποχές που η Ομοσπονδία πλήρωνε τα ναύλα και το παράβολο συμμετοχής της εθνικής στους διεθνείς αγώνες (και τ’ άκουγε βέβαια – δικαίως – επειδή δεν πλήρωνε για επιπλέον προετοιμασία)… Η καλύτερη απόδειξη της αμοιβαίας εμπιστοσύνης που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στους αθλητές και την επίσημη αρχή του αθλήματος είναι, ότι εδώ και χρόνια οι συνεδριάσεις των Γ.Σ. του ΠΣΑΥΚ γίνονται στα γραφεία της Ε.Ο.Υ.Δ.Α.. Μοναδικό πλέον σημείο τριβής στις σχέσεις μεταξύ τους παραμένει η τάση της ΕΟΥΔΑ να αναζητά κονδύλια χορηγιών της υ/β αλιείας για κάλυψη λειτουργικών της εξόδων.
Ε) Χορηγοί Εθνικής Ομάδας Υ/Α.
Δεν μπορεί να γίνει απολογισμός δίχως να αναφερθούν τα ονόματα αυτών που συνεισέφεραν οικονομικά ως ομαδικοί χορηγοί της εθνικής ομάδας υποβρύχιας αλιείας από το 2001 έως το 2014. Φυσικά υπάρχουν και οι επιχειρηματίες που χρηματοδότησαν από το 2015 έως σήμερα ατομικά τους αθλητές που επελέγησαν στην εθνική ομάδα και με τους οποίους είχαν έτσι κι αλλιώς κάποια ιδιωτική συνεργασία, χωρίς τους οποίους ενδεχομένως να μην μπορούσαν καν να γίνουν αποστολές και να πραγματοποιηθούν προετοιμασίες στα χρόνια αυτά, αλλά όπως και να έχει, αυτή είναι μια ιδιωτική συνεργασία, στην οποία ο ΠΣΑΥΚ δεν μπορεί να είναι ούτε κοινωνός, αλλά ούτε και υποβολέας. Η έμμεση προσφορά των επιχειρηματιών αυτών εκτιμάται δεόντως από τον ΠΣΑΥΚ, ο οποίος από την αρχή επιδίωκε η ομάδα να έχει πάντα ικανούς αθλητές, οι οποίοι θα προσελκύουν ενδιαφερόμενους χορηγούς, έστω ατομικούς.
Το να δίνει, όμως, κάποιος χρήματα για προετοιμασία και διάκριση αθλητών που δεν συνεργάζονται κατ’ άλλο τρόπο με την επιχείρηση του, επειδή οι αθλητές αυτοί τυγχάνει να φορούν το εθνόσημο για δύο και μόνο ημέρες, δείχνει μια ιδιαίτερη αγάπη για την πατρίδα και το άθλημα γενικά, που δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητη. Θεωρώ ελάχιστο χρέος να αναφέρω ονομαστικά τους ιδιώτες χορηγούς μαζί με τα ποσά που προσέφεραν σε όλους αδιαίρετα τους αθλητές για κάθε αποστολή της εθνικής ομάδας από το 2001 έως και το 2013 (αναφέρω και την ΕΟΥΔΑ για να καταδειχθεί πόσο σημαντική ήταν η συμβολή της και πόσο μεγάλο το οικονομικό βάρος που έπρεπε να σηκωθεί από ιδιώτες όταν αυτή σταμάτησε να παρέχει τα ναύλα και το παράβολο συμμετοχής). Αναφέρονται επίσης τα κονδύλια που διατέθηκαν από το ταμείο του ΠΣΑΥΚ για τις αποστολές της εθνικής ομάδας:
2001 Arbatax, Σαρδηνία, Ιταλία: ΕΟΥΔΑ: 1.862.237 δρχ. = € 5.465 (παράβολο και ναύλα), ΠΣΑΥΚ 681.800 δρχ. = € 2.000 (από αυτά τα € 1.500 καταβλήθηκαν από τα έσοδα του 2005 στον υπογράφοντα που τα είχε προκαταβάλει αφού ο Σύνδεσμος δεν είχε ακόμη έσοδα), Ν. Καμπάνης 500.000 δρχ.= € 1.500.
2002, Arraial do Cabo, Βραζιλία: ΕΟΥΔΑ: € 5.860 (ναύλα και παράβολο), Μανώλης Περιστέρης € 1.200 (από το Champion’s League 2002), Π.Σ.Α.Υ.Κ. € 610.
2003 Lagos, Πορτογαλία: ΕΟΥΔΑ € 3.840 (ναύλα και παράβολο), ΠΣΑΥΚ € 3.748.
2004 Iquique, Χιλή: ΕΟΥΔΑ € 7.700 (ναύλα και παράβολο), ΔΕΜΚΑ (Νίκος Καταπότης) € 10.000, ΠΣΑΥΚ € 1.760.
2005 Cascais, Πορτογαλία: ΕΟΥΔΑ € 3.600 (ναύλα και παράβολο), ΔΕΜΚΑ (Νίκος Καταπότης) € 10.000.
2006 Sines, Πορτογαλία: ΕΟΥΔΑ € 3.200 (ναύλα και παράβολο), ΔΕΜΚΑ (Νίκος Καταπότης) € 10.000.
2007 Rota, Ισπανία: FREE DIVE (Σπύρος Καρτελιάς) € 4.500, Pathos (Άγγελος Μιχαλόπουλος) € 4.500, Olympic (Δημήτρης Καρυοφίλης) € 3.000, RENT A RIB BY PERASMA (Παναγιώτης Βασιλειάδης) € 1.500.
2008 Margarita, Βενεζουέλα: FREE DIVE (Σπύρος Καρτελιάς) € 4.500, Pathos (Άγγελος Μιχαλόπουλος) € 4.500, ΠΣΑΥΚ € 3.000, RENT A RIB BY PERASMA (Παναγιώτης Βασιλειάδης) € 1.500.
2009 Tipasa, Αλγερία: Mares (Αφοί Ιωνά Ο.Ε.) € 9.000, ΠΣΑΥΚ € 1.300, Δήμος Μπουφίδης (έφορος ΕΟΥΔΑ) € 500 (από την τσέπη του και χωρίς να είναι παρών!).
2010 Mali Losinj, Κροατία: Mares (Αφοί Ιωνά Ο.Ε.), € 9.000, ΠΣΑΥΚ € 4.730, ΜΙΝΟΑΝ LINES έκπτωση αξίας € 2.300 στα ναύλα για Ιταλία.
2011 Peniche, Πορτογαλία: ΠΣΑΥΚ € 3.870, Pathos (Άγγελος Μιχαλόπουλος) € 3.000, XXOne (Τάσος Χάλαρης – Γιάννης Χαλάς) € 1.000, Furuno Hellas € 1.000.
2012 Vigo, Ισπανία: NJORD (Μανώλης Γιάνκος) € 3.000, Pathos (Άγγελος Μιχαλόπουλος) € 3.000, ΠΣΑΥΚ € 2.771, Alchemy (Δημήτρης Πανταζής) € 840, Aegean Electronics A.E. με παραχώρηση ενός βαθύμετρου (Simrad NSS7 ) το οποίο βγήκε σε λαχειοφόρο του ΠΣΑΥΚ και απέδωσε € 965.
2013 Helsinki Φινλανδία: Pathos (Άγγελος Μιχαλόπουλος) € 5.000 (η χορηγία αυτή έγινε στην ομάδα εν μέρει και λόγω δέσμευσης του Μ. Γιάνκου ότι θα διαφημίσει ατομικά το χορηγό μέχρι το τέλος του έτους 2014), Alchemy (Δημήτρης Πανταζής) € 1.000.
Συνολικά από το 2001 έως το 2013 την ομάδα χρηματοδότησαν:
ΔΕΜΚΑ (Νίκος Καταπότης) € 30.000 (συν ψαροτούφεκα)
ΕΟΥΔΑ € 29.666
ΠΣΑΥΚ € 22.790
PATHOS (Άγγελος Μιχαλόπουλος) € 20.000 (συν ψαροτούφεκα)
Mares (Αφοί Ιωνά Ο.Ε.) € 18.000 (συν εξοπλισμός)
FREE DIVE (Σπύρος Καρτελιάς) € 9.000 (συν εξοπλισμός)
Olympic (Δημήτρης Καρυοφίλης) € 3.000
RENT A RIB BY PERASMA (Παναγιώτης Βασιλειάδης) € 3.000
Alchemy (Δημήτρης Πανταζής) € 1.840 (συν εξοπλισμός)
Νίκος Καμπάνης € 1.500
Μανώλης Περιστέρης € 1.200
XXOne (Τάσος Χάλαρης – Γιάννης Χαλάς) € 1.000 (συν εξοπλισμός)
Furuno Hellas € 1.000
Δήμος Μπουφίδης € 500
Από το 2001 έως και το 2016, χορηγός του ρουχισμού της εθνικής ήταν η εταιρεία Caan Α.Ε. (Δημήτρης Μπαχράμης), της οποίας η προσφορά σε αξία με τιμές λιανικής ξεπέρασε τις € 40.000.
Από το 2017 έως σήμερα χορηγός του ρουχισμού της εθνικής είναι η εταιρεία Stampa Print A.E. (Blue Hunter – Κώστας Αθανασόπουλος) της οποίας η προσφορά σε αξία με τιμές λιανικής πρέπει να ξεπέρασε τις € 7.000.
Προβολή και χορηγίες δίχως τον τύπο, κάποτε ήταν αδιανόητη και στα χρόνια της καταξίωσης, ο ειδικός τύπος ήταν αυτός που σύσσωμος στήριξε την προσπάθεια των αθλητών, του ΠΣΑΥΚ και της ΕΟΥΔΑ: Υποβρύχιος κόσμος (Δ. Γύρας), Ελεύθερη Κατάδυση (Μ. Ευγενιτάκης), Βυθός (Δ. Βαρβέρης), Deep (Ν. Κουβαράς – Δ. Κόλλιας), Breathless – Ψαροτούφεκο (Γ. Κουτσούγερας), Ψάρεμα και Φουσκωτό (Εφημερίδα Έθνος, επιμέλεια Α. Μπληζιώτης). Ιντερνετικά τον ΠΣΑΥΚ και την ΕΟΥΔΑ υποστήριζε τότε στην επικοινωνία το eblue magazine του Σπύρου Μαρίνη.
Περαιτέρω, ο Δήμης Βαρβέρης φιλοξένησε τον Π.Σ.Α.Υ.Κ. με δωρεάν παραχώρηση περιπτέρου σε εκθέσεις «Κυνήγι & Ψάρεμα» και “NATEX” από το 2002 έως και το 2004 και από το 2009 έως και το 2016 (ενώ τα έτη 2007 και 2008 ο ΠΣΑΥΚ φιλοξενήθηκε στην ίδια έκθεση στα περίπτερα των Σπύρου Καρτελιά (FREE DIVE) και Άγγελου Μιχαλόπουλου (PATHOS), αντίστοιχα). Ο Μανώλης Ευγενιτάκης φιλοξένησε τον Π.Σ.Α.Υ.Κ. με δωρεάν παραχώρηση περιπτέρου σε εκθέσεις “THALASSA” τα έτη 2003 και 2004. Ο Δημήτρης Κόλλιας (ιδρυτικό μέλος του ΠΣΑΥΚ) φιλοξένησε τον Π.Σ.Α.Υ.Κ. με δωρεάν παραχώρηση περιπτέρου σε εκθέσεις Deepex από το 2013 έως και το 2016.
Στις εκθέσεις αυτές ο ΠΣΑΥΚ προέβαλε τους χορηγούς της εθνικής ομάδας με αφίσες, πανό (τα οποία κατασκεύαζε και πρόσφερε ανέκαθεν δωρεάν το μέλος του ΠΣΑΥΚ Γιώργος Γιασεμίδης) και ενημερωτικά έντυπα και διέθετε συλλεκτικά t-shirts στους υποστηρικτές της με οικονομικό αντίτιμο για την ενίσχυσή της. Δημιουργήθηκαν 12 συλλεκτικές μπλούζες για τα διεθνή πρωταθλήματα των ετών 2003 (Lagos), 2004 (Iquiqe), 2007 (Rota), 2008 (Margarita), 2009 (Tipasa) (2003 – 2009 μακέτα Δημήτρης Μπαχράμης), 2010 (Mali Losinj), 2011 (Peniche), 2012 (Vigo), 2013 (Helsinki), 2014 (Lima) (2010 – 2014 μακέτα Ανδρέας Κωστανάσιος), 2015 (Cadiz) και 2016 (Syros) (2015 – 2016 μακέτα Δημήτρης Μαράτος). Διατέθηκαν περίπου 2.500 t-shirts με όφελος πάνω από € 30.000 για την εθνική ομάδα και τους σκοπούς του ΠΣΑΥΚ.
ΣΤ) Κύπελλα Νέων
Από το 2007 έως το 2011, ο Π.Σ.Α.Υ.Κ. διοργάνωσε 5 ομαδικά πρωταθλήματα υ/β αλιείας με κολύμβηση (δίχως σκάφη), με προϋπόθεση συμμετοχής να μην έχει συμμετάσχει ο υποψήφιος στο παρελθόν σε επίσημο πανελλήνιο πρωτάθλημα υ/β αλιείας, συμβάλλοντας έτσι στην διεύρυνση της δεξαμενής των Ελλήνων αθλητών ψαροτούφεκου. Προλαβαίνοντας μάλιστα τις εξελίξεις, ο ΠΣΑΥΚ επέμεινε από το έτος 2009 οι διαγωνιζόμενοι να εκδώσουν αθλητικά δελτία σε κάποιο σωματείο – μέλος της ΕΟΥΔΑ, ώστε να ενταχθούν στη λογική του αθλητικού συστήματος της χώρας. Σήμερα, η θεσμοθέτηση αγώνων ή αθλητικών εκδηλώσεων από μη επίσημο αθλητικό φορέα (με διαγωνιζόμενους δίχως αθλητικά δελτία), έχει πολλές και αυστηρές προϋποθέσεις για να υλοποιηθεί, οι οποίες έχουν πλέον τεθεί με νόμο του κράτους. Σε πείσμα των φωνών που πίεζαν για ανεξαρτητοποίηση των εκδηλώσεων αυτών από την ΕΟΥΔΑ για να είναι μαζικότερες, ο ΠΣΑΥΚ τις ενέταξε στο αθλητικό σύστημα της χώρας πράττοντας το αυτονόητο για την καλλιέργεια του σπορ. Στα πλαίσια των αντιλήψεων αυτών, ο ΠΣΑΥΚ είχε από το 2010 προτρέψει και πείσει και τον ιστορικό ΓΛΑΥΚΟ να ενταχθεί στη δύναμη της ΕΟΥΔΑ. Στους 5 αγώνες νέων του ΠΣΑΥΚ μετείχαν κατά μέσο όρο 25 ομάδες και 50 αθλητές.
Από τα ανωτέρω, τα οποία αντικατοπτρίζουν μόνο την κορυφή του παγόβουνου σχετικά με τον πραγματικό όγκο των ανθρωποωρών που δαπανήθηκαν στο βωμό του οράματος που παρουσιάστηκε στο άρθρο του υπογράφοντος με τίτλο «Αγωνιστικό Ψαροτούφεκο κι Ομοσπονδία», το οποίο δημοσιεύθηκε στο τεύχος με αριθμό 90, τον Ιούλιο του έτους 2000 στο περιοδικό «Βυθός», καταδεικνύεται ανάγλυφα ότι το όραμα σε μεγάλο βαθμό πραγματοποιήθηκε, ίσως όχι με τον τρόπο που περίμενε ο συντάκτης του άρθρου, αλλά ούτε και με την ευκολία ή δυσκολία που εκείνος τότε μπορεί να φανταζόταν. Η διαδρομή ήταν τελείως διαφορετική και το τίμημα σε χρόνο και χρήματα, τόσο υπερβολικό, σε βαθμό που, αν ο γράφων είχε σήμερα υποθετική επιλογή, ίσως να μην τολμούσε καν να υποκινήσει τη συνολική διαδικασία. Σε έναν απολογισμό 20 χρόνων, όμως, το «τίμημα» γίνεται «λεπτομέρεια» που χάνεται μπροστά στη σύγκριση των μεγεθών του πριν και του μετά. Και με βάση τα μεγέθη αυτά, όσοι βαδίσαμε τη δύσκολη διαδρομή δικαιούμαστε σήμερα να χαμογελάμε με ικανοποίηση και να ξεχνάμε το «κόστος»…
Μπορεί τα τελευταία τρία χρόνια τα πράγματα για την εθνική ομάδα να μην έχουν τη συνέχεια που θα «κούμπωνε» με την τρελή δεκαετία 2007 – 2016, αλλά για το 2021 είναι προγραμματισμένο πάλι ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα στη μεσόγειο, στον τόπο από όπου ξεκίνησε η προσπάθεια αναρρίχησης πριν από 20 χρόνια: στο Arbatax της Σαρδηνίας. Αν δεν έχουμε απρόοπτα (covid -19, οικονομική κρίση, κλπ. ή απουσίες κορυφαίων αθλητών μας) η ιστορία θα μπορούσε να αλλάξει και πάλι… Και αυτή τη φορά, αυτοί που τότε εξέτρεψαν το ρου της, δεν θα χρειαστεί να κάνουν τίποτα παραπάνω από το να την παρακολουθήσουν σιωπηλά να κυλά στη νέα της κοίτη…
Νίκος Καμπάνης
Comments are closed.